همه‌گیرشناسی افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در دختران مناطق پرخطر ایران

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان شیوع افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در دختران مقیم مناطق پرخطر کشور بوده است. ابتدا، با مراجعه به آمار مرگ و میر ناشی از خودکشی در کشور، مناطقی که بالاترین میزان مرگ ناشی از خودکشی را در سال 1380 به ثبت رسانده بودند شناسایی شدند. سپس از 65887 دانش‌آموز مؤنث مناطق مذکور در دو مرحله با روش‌های نمونه‌گیری خوشه‌ای و نمونه‌گیری تصادفی ساده 2650 نفر در مطالعه شرکت داده شدند (دامنه سنی 14 تا 21 سال با میانگین سنی 27/16 و انحراف معیار 30/1). به منظور جمع‌آوری داده‌ها از: الف) پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی. ب) شاخص نشانگان افسردگی ـ خرده مقیاس خودکشی (Depressive Symptom Index-Suicidality Subscale /DSI-SS) ج) آیتم‌های غربال‌گر مقیاس خودکشی مرکز مطالعات همه‌گیرشناسی خودکشی (The Center for Epidemiologic Studies-Depression (CES-D) Scale-Suicidality Screening Items (SSI). د) یک مجموعه چهار آیتمی محقق ساخته برای سنجش اقدام به خودکشی، استفاده شد. با توجه به نقاط برشی که برای هر یک از نمرات در شاخص‌های ذکر شده تعیین شده بود شیوع نقطه‌ای افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در مناطق تحت مطالعه، برآورد شد. بر اساس یافته‌های پژوهش، بالا بودن میزان افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در شهرهای مطالعه شده، پرداختن به برنامه‌های پیش‌گیری را ضرورت می‌بخشد.